Van
de redactie
Stichting….
De gelijkstelling van de kerken in Spanje.
Hulpverlening door Spaanse Protestantse Gemeenten.
Kerk zijn in Spanje.
Spanje – vrouwen – kerk.
Van de Penningmeester:
Even kennismaken…
Nieuwe tijden – anders denken.
Voorbeden
Diasporacollecte.
Kerkdiensten in Spanje (en voor de liefhebbers ook in Portugal).
Kort nieuws
Gedicht....
Voor
U ligt het 63ste berichtenblad. Door omstandigheden komt het iets later
uit dan
we ons hadden voorgenomen – september was het streven –
maar er is intussen
wel veel te berichten. De voorzitter schrijft over de stand van zaken
rond de
Stichtingsvorm (ambtelijke molens malen héél langzaam!),
de penningmeester
laat U even in de keuken kijken van de financiën, en ds. en mevr.
Voerman geven
enkele impressies naar aanleiding van de reis langs een goed deel van
de I.E.E.
- gemeenten die zij dit jaar van eind april tot eind mei hebben gemaakt.
Verder wordt Uw voorbede gevraagd voor tal van mensen en zaken in
Spanje. Veel
dierbare vrienden in dat land leven óp bij de gedachte dat zij,
en het werk dat
daar gebeuren moet, ook door ons bij
de Heer worden gebracht.
In de loop van de tijd willen we telkens een foto van een van de
predikanten in
Spanje, of van de andere mensen waarover we U schrijven, te laten zien,
met
enkele woorden over hun gemeente, hun omstandigheden, een kleine
kennismaking.
Verder vindt U veel korte berichten in dit blad, een lijstje van
kerkdiensten in
een aantal gemeenten van de I.E.E. , en een gedicht.
Die laatste gewoonte danken we aan de heer Blomkwist, zaliger
nagedachtenis,
wiens naam – met die van mevrouw – nog altijd in Spanje vol
respect en
genegenheid genoemd wordt.
We hopen Uw belangstelling voor Spanje op deze manier levend te mogen
houden.
Ph. Fromont G.A. Voerman – van Haselen
Wij maakten al eerder melding van de komende overgang van Vereniging naar Stichting. Al geruime tijd functioneren wij als stichting. Toch duurt het nog even voor deze omzetting juridisch zijn beslag heeft gekregen. Vandaar dat dit berichtenblad ook ditmaal nog uitkomt onder verantwoordelijkheid van de Vereniging ‘Het Evangelie in Spanje’.
W.
van Laar
voorzitter
| naar boven |
Principe
en practijk.
In de huidige Spaanse staatsregeling
speelt de Rooms – Katholieke Kerk geen exclusieve rol meer. Zij
was onder het
vorige regime de Staatskerk, maar die positie heeft zij moeten opgeven.
De
diverse protestantse kerken en gemeenten, die destijds juridisch niet
bestonden,
hebben inmiddels rechtspersoonlijkheid verworven met alle aangename
gevolgen van
dien. Zij mogen goederen in eigendom hebben, in vrijheid over hun
kerkdiensten
beschikken en die openlijk onder de aandacht brengen.
Zelfs mogen zij gesprekspartners zijn voor de overheid, die met hen
accoorden
wil sluiten over bijvoorbeeld huwelijks-voltrekkingen met burgerlijke
gevolgen,
pastoraat in gevangenissen en staatsziekenhuizen, en
godsdienstonderricht op
scholen.
De twee voorwaarden, die de overheid stelde, waren de inschrijving in
een
desbetreffend register, en de vorming van een vertegenwoordigend
lichaam. Zij
wenste, en dat is heel redelijk, niet met enige honderden kerken apart
te
onderhandelen. Inschrijving in het register is echter geen voorwaarde
om van de
godsdienstvrijheid gebruik te kunnen maken, maar wie niet ingeschreven
is, staat
wel buiten het overlegorgaan, dat opereert onder de naam van
F.E.R.E.D.E.
Daarin zijn kerken van allerlei
signatuur vertegenwoordigd. Naast de I.E.E. (Iglesia Evangélica
Española,
Spaanse Evange-lische Kerk), die lid is van de Wereldraad en met wie
onze eigen
Ned. Herv. kerk contact heeft, en de daaruit ontstane I.E.R.E. (Iglesia
Española
Reformada Episcopal), vindt men er ook de U.E.B.E. (Unie van Spaanse
Baptistenkerken), en de Hermanos (bij ons vooral bekend als Darbysten).
Bovendien hebben zich tal van gemeenten aangesloten, die na de
invoering van de
grondwet van 1978 ontstaan zijn. Deze laatsten hebben van de vervolging
onder
het Franco-regime niet te lijden gehad. Theologisch staan ze geen van
allen erg
sterk in de schoenen.
De protestantse kerken, met
uitzondering van
de I.E.E. hebben de gelijke behandeling van die kerken begroet als een
gelijkstelling met de Rooms Katholieke Kerk,
zonder dat zij zich realiseerden, dat er een aanzienlijk verschil in
kerk-opvatting tussen protestanten en Rooms Katholieken bestaat.
Priesters en
predikanten bekleden in hun respectieve kerken niet een zelfde positie.
En in de
protestantse theologie bestaat ook niet de behoefte de predikant
rechtsmacht
toe te kennen om het burgerlijk huwelijk te voltrekken. Dat
doet de priester, maar de predikant zegent het alleen in.
De I.E.E. beseft dit beter, en onderscheidt zich van de andere kerken
binnen de
F.E.R.E.D.E. ook door haar fulltime predikanten. De meerderheid van de
gemeenten
in de F.E.R.E.D.E. werkt met predikanten die een fulltime betrekking
hebben in
de maatschappij, en zich in hun vrije tijd al dan niet tegen vergoeding
aan de
kerk wijden. Soms ook betalen buitenlandse organisaties de in hun
midden werkende ‘zendelingen’.
Al deze factoren spelen een rol bij een probleem, dat sinds 1992 acuut
geworden
is.
Reeds in 1977 kwam een Koninklijk Besluit af, waarin ‘de
priesters van de
katholieke kerken en de overige bedienaren van andere kerken zijn
opgenomen in
het kader van de toepassing van het Algemene Sociale
Verzekeringsstelsel, onder
de voorwaarden die bij reglement bepaald worden.’
De genoemde uitwerking van dit Besluit
is echter aanvankelijk alleen tot stand gekomen voor Diocesane
priesters van de
katholieke kerk.
Voor hen werd voorzien in een minimum-ouderdomsuitkering tegen een
minimum-premie. Niet voorzien werd in geval van werkeloosheid,
tijdelijke
arbeidsongeschiktheid of invaliditeits - en weduwen- en wezenuitkering.
In een overgangsbepaling werden priesters, die door hun leeftijd te
weinig of
geen premie meer zouden betalen, toch in de regeling ondergebracht. Een
paar
jaar later werden zelfs uitgetreden priesters voorzien van een
uitkering.
Voor de categorie priesters heeft de
overheid dus royaal regelingen getroffen, die bij hun specifieke
situatie
passen. Dat ligt heel anders voor predikanten. Pas in 1992 is de
overheid met de
F.E.R.E.D.E. tot een principieel
accoord gekomen over hun positie. Daarin werd het Besluit van 1977 als
voorbeeld
genomen, maar nog zonder nadere uitwerking. In het vooruitzicht van een
spoedige
regeling had de Sociale Verzekering intussen al sinds 1991 de
predikanten in het
stelsel opgenomen, uiteraard tegen betaling van een premie, die hoger
lag dan
die voor priesters, maar vergelijkbaar met die voor arbeiders.
De predikanten hadden dan ook meer rechten in verband met hun
risico’s, zoals
bijv.:. weduwen- en wezenpensioen, uitkering bij werkeloosheid, ziekte
en
invaliditeit....
Het duurde evenwel tot 1998 voordat de in het vooruitzicht gestelde
regeling
werkelijk ontworpen werd. Dit ontwerp is bijzonder teleurstellend,
omdat het de
predikanten gelijkstelt aan priesters, zonder te letten op het verschil
in
levens-omstandigheden en ondanks het reeds voldoen van de hogere
premies
gedurende 7 jaar.
Dat de F.E.R.E.D.E. er in meerderheid toch mee accoord gegaan is, heeft
te maken
met het feit, dat zoveel predikanten uit de in haar vertegenwoordigde
kerken
door hun burgerbetrekkingen al onder de Sociale Verzekering vallen. Het
ontgaat
de meerderheid binnen de F.E.R.E.D.E. bovendien, dat, theologisch
gesproken,
priesters en predikanten niet gelijkstaan.
De I.E.E bepleit voor fulltime predikanten een herstel van de vorige
(toen
tijdelijke) situatie, waarbij ze waren ondergebracht in de categorie arbeiders
in loondienst. Bisschoppen en
rabbijnen! vallen onder administratief personeel. Bovendien wijst de
I.E.E er op
dat voor predikanten, die om redenen van leeftijd buiten de regeling
vallen,
niet een soortgelijke overgangsbepaling is getroffen als voor de
priesters. De
I.E.E is nu begonnen langs administratieve weg bezwaar aan te tekenen.
Dat
behoeft in principe niet zo lang te duren (als een overheidsinstantie
niet
binnen drie maanden reageert krijgt een klager zonder meer gelijk),
maar binnen
kerkelijke kringen wordt rekening gehouden met een zeer langdurige
kwestie. Als
de klacht wordt afgewezen staat de gang naar de rechter open. Maar dat
kan
(tientallen) jaren in beslag nemen.
Over de gelijkstelling der kerken valt
tenslotte nog op te merken, dat de Staat jaarlijks zo’n 260
miljoen gulden
afdraagt aan de Katholieke kerk uit de door hen geheven kerkbelasting.
Wie niet
wil, dat zijn geld daarheen gaat, kan bepalen dat het aan humanitaire
doeleinden
van de Staat wordt besteed. Daarvan profiteren in de practijk echter
ook R.K.
organisaties.
Het zal nog wel even duren voordat echt van gelijkstelling kan worden
gesproken!
AV
| naar boven |
Op een reis door Spanje, die mijn vrouw en ik in de maand mei ondernamen, hadden wij de gelegenheid enige gemeenten en hun predikanten te bezoeken.
Gewoonlijk vinden onze persoonlijke contacten plaats, wanneer er eenmaal per twee jaar een synodevergadering gehouden wordt. Dat is altijd een hectisch gebeuren, waarbij van de morgen tot de avond vergaderd wordt. Natuurlijk is er dan de mogelijkheid om elkaar eens even te spreken aan de maaltijd of in een pauze maar niemand heeft echt de tijd voor een rustig en informatief gesprek over zijn gemeente.
Onze
reis gaf ons een goed beeld van het wel en wee van een aantal lokale
kerken. We
konden met eigen ogen zien waarmee de predikanten het druk hebben. En
dat is
veel!
Het was verrassend, omdat wij weten, dat de kerken onze hulp nog zeer
nodig
hebben, hoezeer velen van hen zich
toch ook bezig houden met diaconale
taken. We vermelden er enkele voorbeelden van.
In
Málaga is de kerk nog altijd gevestigd in het monumentale pand,
dat onze
organisatie daar destijds had aangekocht. Het is nu al weer lang
geleden
overgedragen aan de I.E.E. In de loop van de jaren is de patio, de
binnenplaats
waar destijds de school stond, heringericht en bebouwd met een
onderkomen voor
vluchtelingen.
De toestanden in het tegenover gelegen Marokko geven vele inwoners van
dat land
aanleiding om ‘s nachts in een bootje zee te kiezen en in Zuid
–
Spanje aan land te gaan. Als ze niet direct het land worden
uitgezet, zit
de regering met de vraag waar ze onderdak zouden kunnen vinden. Nu de
protestante kerken zich vrij mogen bewegen, en erkend zijn als
rechtspersonen,
is de overheid blij met de hulp die van hun kant geboden wordt.
De
gekozen oplossing houdt in dat de predikant als directeur van een
dergelijk
centrum wordt aangesteld (en van overheidswege voor dat deel van het
werk
bezoldigd).
Zo slaat men twee vliegen in één klap, want de
financiële lasten, die op de
gemeente rusten t.a.v. de predikant, worden aldus aanzienlijk geringer.
We
merkten wel op dat het voor de predikant een zware taak betekent, ook
al wordt
hij naar vermogen bijgestaan door gemeenteleden.
Ook in Mérida is voor een
soortgelijke opzet gekozen. De bouwwerkzaamheden betroffen daar echter
niet
alleen de patio, maar het hele perceel. Daar is nu sinds een paar
maanden een
heel nieuw gebouw tot stand gekomen, dat tal van ruimten omvat: een
kerkzaal,
onderkomen voor 42 vluchtelingen, bureaux, en nog een woning, die in
principe
voor de predikant - directeur is. Tijdens de bouw kwam een Romeins
mozaïek
tevoorschijn, dat nu onder een glasplaat in de kerkzaal te zien is,
èn een
stukje Romeinse weg, dat in de patio ligt.
Zo gaat dat in oude Romeinse steden.
Over weer een heel ander aspect van diaconaat hoorden we in Barcelona. Een van de predikanten daar, van Methodistische afkomst, is er in geslaagd de krachten te bundelen tot hulpverlening ver buiten de grenzen. Dit is in de loop van een tiental jaren gegroeid. Hij heeft daartoe een bureau opgezet, dat werkt met vrijwilligers; uit de gemeente, maar voor een deel zijn dat ook dienstweigeraars, die vervangende diensten verrichten. Dat zijn uiteraard niet noodzakelijkerwijs protestanten. Sommigen worden door de aard van het werk en de inspirerende leiding zo gegrepen, dat ze ook na de verplichte tijd blijven meewerken.
Met enige trots liet hij ons de folder zien waarin de verschillende terreinen vermeld staan. De acties dragen het motto: Ten dienst van hen die altijd verliezen. Ze hebben ten dele betrekking op het binnenland en ten dele op het buitenland. De vluchtelingen zonder papieren krijgen bijvoorbeeld aandacht en hulp; daklozen en kinderen en opgroeiende jeugd komen ook voor op de lijst. In het buitenland ging en gaat de hulp uit naar Cuba, Sahara, Egypte, Brazilië, Honduras en Kosovo. Voor deze laatste bestemming zagen we trouwens door heel protestants Spanje heen collectes aangekondigd. Ook op de scholen. Er was tevens een actie van de Comisión Permanente: 1% van je salaris voor Kosovo Voor de meestal niet zo rijke gemeenteleden is dat een flinke portie.
Het
deed ons goed te zien dat de I.E.E. niet alleen behoefte aan hulp
heeft, maar
die ook weet te geven. Daarin komt de offer-vaardigheid van haar in het
algemeen
niet zeer kapitaalkrachtige leden tot uiting. Ze hebben het hart wel op
de
rechte plaats!
Opmerkelijk is ook nog, dat de predikanten, die zich met
gevangenenpastoraat
bezig houden, zich eveneens bewust zijn van de gevaren die de
gevangenen
bedreigen als zij eenmaal vrijkomen. Langzamerhand groeit het besef,
dat juist
op dat moment hulpverlening van
essentieel belang is. In Alicante bestaat de wens een opvanghuis te
stichten
voor noodgevallen Het zal interessant zijn te zien of dat plan voor
verwezenlijking vatbaar is. Op dat terrein liggen zoals bekend veel
voetangels
en klemmen. Maar nu al nemen gemeenteleden gevangenen, die met verlof
zijn, mee uit wandelen of mee naar huis, om ze het gevoel te
geven dat ze
weer ergens bij horen. Ook in Palma de
Mallorca, waar dit werk als eerste van de
grond kwam, wordt het gedragen door de hele gemeente!
AV
| naar boven |
In mei hebben
mijn
echtgenoot en ik een bezoek gebracht aan een groot deel van de
protestantse
gemeenten, waar onze vereniging - vaak al heel lang - connecties mee
heeft. We
hebben eerst rond Spanjes Oost- en Zuidkust gereisd, voor we het
binnenland,
Extremadura, in trokken. We verbleven er in Badajoz, dat vrijwel tegen
de grens
van Spanje met Portugal aanligt, ongeveer op de hoogte van Madrid, en
verkenden
van daaruit Mérida en omgeving.
Een van de
aardigste
ontmoetingen was die met de gemeente van Santa Amalia, op ruim 97 km.
afstand
van Badajoz. Het is wellicht de kleinste gemeente (kerken,
zegt men daar) van de I.E.E.: deze bestaat uit welgeteld
drie personen.
Benita Juárez
(vrouwen in Spanje houden hun meisjesnaam) is de contactvrouw van de
gemeente.
Zo staat ze in het ‘Vademecum’ ook vermeld. Haar man,
Salvador Matéo, en de
buurvrouw, die we helaas niet ontmoet hebben, vormen samen met haar de
hele
gemeente.
Ds. Jóse Burguillo – bij wie we thuis in Badajoz logeerden
– nam ons mee om
samen de huisdienst te vieren, die ze eens in de veertien dagen daar op
woensdag
houden. (Op zondag heeft hij al dienst om 10 uur in Mérida, om
12.30 in
Miajadas en om 18 of 19 uur <winter/zomerdienst> in Badajoz. Hij
reist dan
dik 200 km!)
Salvador heeft anderhalf jaar geleden een ongeluk gehad, kreeg
thrombose, en kan
sindsdien nauwelijks meer lopen. Hij is er verdrietig en stil van
geworden, want
een van hun aangenomen kinderen (biologische kinderen hebben ze niet)
is
geestelijk en lichamelijk gehandicapt. Samen konden ze voor haar
zorgen, maar
toen Salvador werd uitgeschakeld moest het meisje worden opgenomen in
een tehuis
- niet al te dicht in de buurt.
De scheiding valt hun zwaar, en Salvador heeft tijd te over om te
piekeren.
Alleen als vrienden of buren aanbieden hen er met de auto heen te
brengen,
kunnen ze hun zorgenkind bezoeken. De andere kinderen komen zelden: de
afstanden
in Spanje zijn enorm, en niet iedereen heeft een auto.
Dit alles hoorden we na afloop van Ds. Burguillo.
Ook vertelde hij dat Benita en haar man om hun geloof uitermate
gemarginaliseerd
zijn geweest. Het was zelfs zo erg dat Benita Santa Amalia heeft moeten
verlaten, jaren geleden, ze werd letterlijk wèg getreiterd. Maar
ze is terug
gekomen. En ze hebben stand gehouden – een stil en onwrikbaar
getuigenis, dat
op de heel lange duur effect heeft gehad.
Op
een bescheiden plaats in huis zag ik een tegel hangen, waarop stond dat
Benita
Juárez in 1997 was uitgeroepen tot de Vrouw van het jaar van
Santa Amalia!
Toen ik daar naar vroeg haalde ze, verlegen èn triomfantelijk
tegelijk, een
lang gedicht tevoorschijn, dat bij het tegeltje hoorde. Daarin werd
aangegeven,
hoe ze altijd voor iedereen klaarstond, ook al was haar het leven in
Santa
Amalia OMDAT ZE PROTESTANT WAS (het stond er met hoofdletters) erg
moeilijk
gemaakt. Haar grote bewogenheid met mensen, haar warmte en
hartelijkheid, haar
altijd klaar staan voor de ander, werden genoemd als voortkomend uit
haar
geloof! Met deze mensen hebben we gelezen, gebeden en gezongen. (Er was
ook een
collecte, onder de krant op tafel legden we onze gaven, die keurig in
een boekje
werden genoteerd.)
Ds. Voerman heeft gesproken over de woorden van Matthëus 28: 16
– 20, met als
tekst: Zie, Ik ben met U, tot aan de voleinding der wereld. Als je dan
proeft en
beseft hoe wezenlijk Gods woorden zijn voor deze mensen, hoe ze daarvan
leven,
daarin geworteld zijn, er hun
kracht in vinden, dan word je heel klein en stil. En je bent dankbaar,
dat
‘Het Evangelie in Spanje’ al meer dan een eeuw ten dienste
mag staan - niet
van een idee, een zo-nodig-moeten, maar van echte
mensen. Mensen van God.
G.A. V.– v H.
| naar boven |
Mañana en macho zijn de twee meest bekende Spaanse woor-den, onder mensen die geen Spaans spreken. Dat mañana is beslist minder geworden, in Spanje… We merkten dat zelfs in het ooit zo slordige Zuiden de mensen vaak zeer punctueel zijn. Maar het machismo bloeit er als altijd. Natuurlijk, de vrouw wordt zeer gewaardeerd, ze mag mooi zijn, ze mag moeder zijn, ze mag nuttig zijn, er wordt jacht op haar gemaakt, ze is zeer gezien als prooi, maar ze wordt zeker niet gezien als gelijkwaardig. Geen: als tegenover. Geen mens om je als evenknie in de ogen te kijken! Zeker, er zijn veel competente jonge vrouwen die hard werken in de maatschappij, en die succesvol zijn. Maar telkens weer worden ze geconfronteerd met de onuitgesproken norm dat je met vrouwen niet echt kunt praten, handelen, onderhandelen… Niet als het er op aan komt. Alle hoofsheid ten spijt. Als het er op aan komt, wordt de vrouw heel Oud-Testamentisch gezien als bezit.
Recente onderzoeken hebben aangetoond dat nergens in Europa zoveel lichamelijk geweld heerst binnen het huwelijk als juist in Spanje. Verkrachting, mishandeling – gemiddeld 40 keer per jaar met de dood als gevolg - zijn aan de orde van de dag. Langzamerhand beginnen artsen te waarschuwen… Emancipatie in Spanje betekent meer nog dan elders, dat het denkpatroon van de mannen zal moeten veranderen.
Maar
onder Protestanten moet het toch wel
anders zijn, denk je dan. En inderdaad: binnen de veilige kring van de
broeders
en zusters sta je gewoonlijk niet bloot aan het verbale en carnale
geweld, dat
je als vrouw alleen elders over je heen kunt krijgen. En dat de vrouw
een ziel
heeft, dat weten ze ook. Dat de vrouw een kind van God is:
ongetwijfeld. Een
vrouw die in de gemeente iets te zeggen
heeft, is iets heel anders. In de vele onafhankelijke gemeenten is de
vrouw als
voorganger ondenkbaar, hoeveel ze verder ook betekenen mag voor het
dagelijks
leven van de kerk. De I.E.E. behoort officiëel tot de verlichte
– van huis
uit West-Europese – kerken, en die kent vrouwelijke predikanten.
Sommigen
houden het vol, de meesten haken na verloop van tijd toch af. We hebben
ze
meegemaakt, competente, gedreven mensen. Als vervangster, als hulpe
tegenover
worden ze zeer gewaardeerd. Voor een andere rol is ook Protestants
Spanje nog
niet echt rijp.
Dat wil zeggen: de mannen niet. (Je
kunt de Spanjaard niet zomaar uit de man halen. De cultuur waarin je
bent
opgevoed, heb je met iedere vezel van je wezen opgenomen.)
Veel vrouwen wíllen wel.
Daarvan getuigen twee verenigingen: de ons wel bekende MIEES, (Mujeres
en la Iglesia Evangélica Española en Servicio =
Vrouwen in de I.E.E. –
in Dienst) die veel probeert te doen aan scholing en bewustwording van
de
vrouwen in de I.E.E., en de niet minder interessante U.D.M.E.
(Unión
de Mujeres Evangélicas = Unie van Protestantse
Vrouwen).
cccccccc†cccccccc
Bij de UDME wil ik graag even nader stil
staan. Zo’n 400 vrouwen komen jaarlijks
in mei bijeen – en dat gaat dan om
vrouwen uit alle Protestantse kerken,
uit heel Spanje. Daarom is het meestal in een of ander Rooms-Katholiek
gebouw, aangezien daar meer gelegenheid is voor dat soort
dingen. Het
begint op donderdag en eindigt op zondag. Er zijn lezingen, ’s
morgens, en
workshops ’s middags. Het thema
was dit jaar: Heb
uw naasten lief als u zelf.
De Unie is in 1965 gesticht, onder de naam
: Unión Femenina
Evangélica Española,
(U.F.E.E.) en heeft 33 jaar onder die naam
gewerkt. Het motto: Liefhebben
en dienen. Het doel
is van meet af duidelijk
geweest:
eenheid
onder christen-vrouwen
vormgeven,
bewerkstelligen en aanzetten, zonder onderscheid naar ras, denominatie
of wat ook. Er
zijn nu filialen in Alicante
,
Barcelona
,
Cartagena
, Córdoba
,
Madrid
, Málaga
,
Valencia
en
Zaragoza. De
besturen daarvan
worden 2–jaarlijks gekozen, en vormen samen het Nationaal
bestuur. De filialen
hebben hun eigen activiteiten
. Gebedsketens en
–kringen, maar
ook culturele gebeurtenissen worden door hen georganiseerd. Ze hebben
een blad Nosotras,
(Wij Vrouwen) dat in een oplage van 2.000 exemplaren
verschijnt, en
ze houden al 30 jaar een kinderhuis in Barcelona op de been, waar
kinderen
worden opgevangen uit probleemgezinnen.
Er wordt met veel hulporganisaties samengewerkt, maar ze hebben er zelf
ook nog
een opgericht, die mensen korte cursussen
bieden in vrijwilligerswerk
.
Er zijn tal van practische
projecten
waar ze zich mee bezig houden,
zoals
het bezoeken van bejaarden en zieken. Licht
en zout te zijn in de samenleving, dat is hun doel
,
opdat daardoor licht zal vallen op Jezus Christus.
En zo kun je ook
actief dan wel donerend lid worden. Het
zou goed zijn als veel meer mensen dat deden.
Wel past dit alles nog binnen
het in Spanje klassieke stramien voor
vrouwen, naar buiten toe. Maar het zelfvertrouwen, het vertrouwen in
een
toekomst, waar in Jezus Christus man noch vrouw is, waar je waarde ligt
in je
mens zijn, is een waardevol en hoopgevend bewijs van de vernieuwende
kracht van
het Evangelie. Nieuwe, vooruitstrevende initiatieven worden ontplooid,
er wordt
veel verder gekeken dan vroeger. Wel moet er nog veel gebeuren. Spanje
is nog
steeds geen land voor (Westerse) vrouwen, maar voor wie goed luistert
klinkt er
toekomst-muziek….
G.A.V.
– v H.
| naar boven |
Financiën
Mede dankzij Uw steun konden wij in 1998
ƒ
11.200 overmaken naar de Spaanse Evangelische kerk, als bijdrage in de
predikantssalarissen. Ook werd het seminarie ondersteund met een
bijdrage van ƒ
3.500 waarvoor een nieuw kopieerapparaat kon worden aangeschaft.
Ter gelegenheid van het 100-jarig jubileum in 1998 van het
Fliednerwerk
werd 100.000 Peseta (ƒ 1.333)
geschonken.
Onlangs werd een bijdrage van ƒ 10.000 in de predikants-salarissen
voor 1999
overgemaakt.
Wij hopen dat U de voortgang van het Evangelie in Spanje wilt blijven steunen door een bijdrage over te maken op bankrekeningnummer 43.67.74.068 ten name van Vereniging Het Evangelie in Spanje te Zeist, of op girorekeningnummer 31.58.00 ten name van Penningmeester Evangelie in Spanje te Zeist. G.B. van Delft. Penningmeester.
| naar boven |
Pedro
Zamorra. Een van de meest interessante
mensen die we
in Spanje hebben ontmoet, is Pedro Zamora. Hij is samen met Rogelio
Prieto (die door de I.E.R.E. wordt betaald) directeur
van het S.E.U.T.,
het theologisch seminarie van I.E.E. en I.E.R.E.
Een aardige, zeer intelligente man, wiens horizon een stuk breder is
dan die van
veel anderen in de kerk, en die dan ook grensoverschrijdende visies
heeft. Voor
een Spanjaard is hij heel lang, zeker 1.90 m. Hij zal in 1954 geboren
zijn, want
hij ging van 1960 – 1970 school in Barcelona, op de Franse school
daar, deed
er van 1975 - 1875 de Academia Pitman, en van 1975 – 1977
studeerde hij aan de
universiteit van Barcelona: eerst een jaar economie, en daarna een jaar
filosofie. Van 1979 – 85 studeerde hij aan de theologische
faculteit van de
universiteit van Catalonië, en kwam daarmee bijna op ons
doctoraalniveau, van
19860 - 1988 specialiseerde hij zich aan de bisschoppelijke
universiteit van
Comillas, in Madrid, (bijbelkunde) en van 1988-1990 en 1994-1996
studeerde hij
aan de universiteit van Toronto, voor zijn doctoraat. Hij verdedigt
echter zijn
proefschrift, t.z.t. in Comillas. Aan het S.E.U.T. geeft hij vakken
als: Oude
Testament en introductie op het Oude Testament.. Maar als de studenten
toe zijn
aan het tweede niveau, dan ook de
Wijsheidsboeken. Als mededirecteur heeft hij er echter tàl van
taken.
U ziet hem hier in de bibliotheek van het S.E.U.T., met een stapel
boeken die
pas is aangeschaft…Hij doceert evenwel ook aan de universiteit
van Comillas,
een van de universiteiten van Madrid. Ecclesiasticus, sociologie
en economie
van het
OudeTestament, d.w.z. de filosofie van de economie, die de boeken
reflecteren.
Bijvoorbeeld: Huiselijke economie in de geschiedenissen der
patriarchen,
Koninklijke economie in de Deuteronomistische geschiedschrijving,
Kritiek op de
economie bij de profeten, dat soort dingen!
Hij bestudeert zelf de economie
van het oude
Oosten, bijvoorbeeld die in Kanaän, die onderscheiden is van die
van Israël,
in geloof
en visie
, verder de Hebreeuwse traditie, en dergelijke. Zo laat
Genesis
het verschil zien tussen de concentratie van het bezit onder de adel
van Egypte
en de betere
verspreiding er van onder Israël. Er zijn veel van zulke
interessante zaken.
Bovendien geeft Pedro
1 en 2 Koningen.
Dit zijn specialisatie-vakken, en geen introductievakken, zoals in het
seminarie
worden gegeven. Hij is getrouwd,
heeft 2
dochters van 18 en 16, en één zoon van 11.
Hij werd in mei 1991 geordineerd als predikant, en heeft tussen
1990 en
1994 de gemeente die bijeenkomt in het Porvenir gediend. Nog altijd
preekt hij
een of twee keer per maand in een van de gemeenten, en hij werkt mee in
het
catechumenaat. De I.E.E. gaat hem zeer ter harte, en vanuit het
S.E.U.T.
organiseert hij samen met Rogelio Prieto de ontmoetingsdagen voor de
predikanten, die tegenwoordig ook een element hebben van bijleren en
bij-blijven.
Verder schrijft hij in tal van bladen, kortom:
een harde werker, zoals ze allemaal zijn, en iemand met een
groot gevoel
voor humor, naast een scherp opmerkingsvermogen. Bovendien kan hij goed
relativeren, en hij geeft om mensen. Dat merk je in de omgang.
Zo, nu kent U hem ook een beetje!
GV-vH
| naar boven |
Kerk en Staat zijn in Spanje tegenwoordig officiëel gescheiden. Wat de Rooms Katholieken betreft is dat nog niet zo doorgedrongen: op allerlei terreinen zijn er nog veel en nauwe betrekkingen, zowel financiëel als qua invloed – bijvoorbeeld op het onderwijs. De Protestantse kerken daarentegen hebben lange tijd niet bestaan voor de Staat, met als gevolg dat er omgekeerd ook geen enkele belangstelling was voor enig aandeel in het reilen en zeilen er van. Integendeel!
De Protestantse kerken leefden voor een groot deel geïsoleerd van de maatschappij, voor zover ze er niet door werden vervolgd. Ze hadden – zo constateren enkele Spaanse predikanten die we spraken – een ghetto-mentaliteit.
Sinds
‘de Democratie’ een diepgaande ommekeer in de samenleving
teweegbracht, is
er bestaansrecht voor Protestantse mensen en gemeenten / kerken. De
Staat,
geoefend als ze is in dit soort opportunisme, krijgt langzamerhand
steeds meer
oog voor de diensten die deze bevolkingsgroep te bieden heeft. Echter,
zólang
hebben de Protestantse kerken geleefd in een sfeer van onderdrukking en
ontkenning, dat er daar niet of nauwelijks oog is voor de functies die
ze
structureel zouden kunnen vervullen in de maatschappij. Men ziet zich
nog altijd
als: niet van deze wereld. Een visie op de maatschappij heeft lange
tijd
ontbroken, en doet dat eigenlijk nog. Al is men er zich van bewust, die
wel
eigenlijk wel te moeten hebben. Natuurlijk zijn er altijd predikanten
en
gemeenteleden die oog hebben voor de nood om hen heen, en die –
geïnspireerd
door het Evangelie - inspringen op de practische noden, dichtbij en
verder weg.
Zo is bijvoorbeeld het C.E.A.R. ontstaan, het Spaans Centrum voor Hulp
aan
Vluchtelingen, dat gegroeid is vanuit een kerkelijk initiatief. De
zwakken,
armen, misdeelden hebben op grond van een Evangelische blikrichting
altijd in de
belangstelling van de kerken gestaan.
Maar de kerk heeft nooit kunnen bevroeden, dat ze ooit een maatschappij
–
kritische functie zou kunnen hebben.
Haar boodschap was en is die van Gods liefde voor ieder mens persoonlijk – waarbij het individu wordt opgeroepen zijn / haar manier van leven aan te passen. De samenleving, waar deze individuen uit voortkomen, en waarbinnen ze ook al christen blijven leven, wonen en werken, kwam niet binnen de aandachtskring, en zodoende heeft de leiding van de kerk nooit (ook niet sinds de jaren 80) kritisch stilgestaan bij maatschappelijke ontwikkelingen – noch binnen de eigen kring, noch naar buiten toe… Ontwikkelingen als samenwonen, echtscheiding, drugs en homoseksualiteit zijn aan de leiding van de kerk volkomen voorbij gegaan, naar het schijnt, terwijl men zeker binnen de kerken naar leiding snakt. En buiten de kerk zou enig vermaan niet overbodig zijn!
Dit
alles is een wezenlijk probleem, dat
ten diepste samenhangt met het Godsbeeld dat de kerk heeft.
Ieder mens, iedere groep, heeft een beeld van de Heilige, dat past bij
de
relatie die men Er mee heeft. God is voor de een hoog,
heilig, verheven, voor de ander warm en nabij. Voor de
een
een Vader- of Moederfiguur, voor de ander een strenge rechter. In het
moeizame
verleden van de I.E.E. was God er om Zijn kinderen te helpen. En
daarvoor
verdiende Hij lof en dank.
Nu
de maatschappelijke omstandigheden aan alle kanten beter zijn, is er
minder
behoefte aan deze (kant) (van) God. Dat is een van de grondoorzaken van
de
identiteitscrisis van de kerk. Maar aangezien we Gods flexibiliteit
niet moeten
onderschatten, komt er op de vraag: hoe nu
verder? onder andere een antwoord van de kant van de charismatisch
bevlogen
gemeenten, die met hún Godsbeeld komen: een God, een Vader, waar
je een relatie
mee hebt. Waar je van houdt, om wie Hij / Zij is. En waar je dus warm
voor kunt lopen. Deze beide Godsbeelden hebben op het eerste gezicht zo
weinig
gemeen, dat er spanningen zijn ontstaan in de kerk, al zijn er ook
gemeenten,
waar mensen dit goed op kunnen vangen, in een evangelisch besef van
broeder- en
zusterschap.
De kerk zal zich bewust moeten worden van deze bron van onbehagen, door
een
dieper begrip voor de eigen motivatie en die van de ander. Dat zal alle
partijen
slechts kunnen verrijken.
Terug
naar de verhouding kerk en maatschappij. Omdat de kerkleiding ook niet
goed ziet
wat in het sociale krachtenveld van mogelijkheden de eigen sterke en
zwakke
punten zijn, mist ze slagkracht en visie. Terwijl die sterke punten er
wel
degelijk zijn.
Onderwijs
is bijvoorbeeld altijd een van de speerpunten van de Protestantse
kerken
geweest. Er waren tientallen scholen in dorpen en steden door heel het
land.
Goede scholen. Op het Porvenir na zijn ze allen gesloten in de
Francotijd. De
enige andere school van dit moment, het Juan de Valdés college
in Madrid,
dateert van later tijd. Ondanks het dalend aantal leerlingen in Spanje,
zou er
wel degelijk plaats zijn voor hoogwaardig protestants onderwijs –
ook al
worden er nu veel hogere eisen aan scholen gesteld dan vroeger, eisen,
die voor
het Porvenir en het Juan de Valdés
diepgaande consequenties hebben gehad. Daarover in een volgend nummer
hopenlijk
meer.
Verder zou de I.E.E. zeker een luis in de
pels kunnen zijn voor de regering. Vanuit het Evangelie kan men de
vinger op
de zere plek leggen, in allerlei situaties. De kerk moet alleen nog
durven
denken, dat deze kans voor haar is weggelegd. Deze oudste Protestantse
kerk van
Spanje heeft nog altijd wel crediet: ze heeft geen slechte naam. Dat is
met de
nieuwe gemeenten, die als paddestoelen opschieten, wel eens anders,
helaas.
De
I.E.E. is bezig toe te groeien naar een vermoeden van haar
mogelijkheden,
doordat binnen haar gelederen enkele mensen met visie, als Pedro
Zamora, van het
seminarie, Carlos Capó en ook Alfredo Abad en José Manuel
Mochón de ogen van
de kerk hiervoor trachten te openen. Maar voordat deze gedachten
terecht gekomen
zijn bij de mensen aan de basis, de mensen wier geloof de kerk maakt en
in leven
houdt, zal nog heel wat water door de rivieren van Spanje moeten vloeien. De I.E.E. is een kerk in beweging,
een kerk op zoek
naar een nieuw verstaan van haar identiteit en haar opdracht in deze
maatschappij, in deze situatie. Waar
liefde is en vriendschap, daar is God.
Die liefde is er.
Dat hebben we ondervonden. Er is hoop voor de toekomst.
Ze komen er wel uit.
G.A.V. – v H.
| naar boven |
De verschillende predikanten en verantwoordelijke mensen die we spraken in Spanje hebben we gevraagd naar wat zij zagen als eerste noodzaak om voor te bidden. Immers: onze belangstelling voor Spanje beperkt zich niet alleen tot het financiële gedeelte. En in Spanje bleek ons ook dat het besef: er niet alleen voor te staan, dat er mensen elders wezenlijk in hen geïnteresseerd zijn, voor de mensen daar van groot belang is.
Met hen vragen wij U dan ook de volgende beden op te nemen in Uw voorbeden; we leggen ze maar voor, zoals we ze mee kregen:
Het getuigenis door onze gemeenten, die moeten groeien in liefde en trouw aan het Evangelie. Bid voor het werk aan en de toekomst van het tijdschrift Cristianismo Protestante. Het kost me soms veel moeite het allemáál te moeten doen. Bid ook voor ons gezinsleven, dat het niet aangetast wordt door zoveel verplichtingen en verantwoordelijkheid. Het is moeilijk en zwaar zoveel dingen te moeten combineren!
Verzoening
tussen volwassenen en jeugd…
Voor de predikanten van Spanje graag!
Dat de kerk wakker mag worden!
Dat de Spaanse kerken mogen blijven in het geloof der vaderen. En daaruit mogen blijven denken en doen.
Gebed voor een grondige vernieuwing van de kerk(en) in Spanje.
Voor de eenheid van het Protestantisme in
Spanje. Een wezenlijke, intentionele eenheid.
Voor de dienst der zending, om moed en volharding, in het besef dat de kerk niet geroepen is om gediend te worden, maar om te dienen. Maar bid ook voor de financiële problemen en voor het oplossen van de problemen met de staat inzake de pensioenen.
De noodzaak van een nieuwe impuls van de
Geest in de plaatselijke gemeente om aan zending te gaan doen.
Dat God de kerk een dieper besef zou mogen geven van haar missionaire opgave: getuige zijn van het Evangelie.
Wezenlijke eenheid in Christus van de kerken. Niet beleidsmatig, maar van binnen uit. En een vernieuwing van het spiritueel theologisch nadenken over het Woord van God. Om inzicht hoe op academisch niveau te werken ten dienste van de kerk en de zending van de kerken in Spanje.
Laten we vragen dat de I.E.E. zich meer bewust is van haar gemeenschappen, en dat deze kerk een presbyteriale structuur mag hebben... Mochten de congregationalistische tendensen maar verdwijnen uit de I.E.E., en dat de leiders van onze kerk rekening met ons mochten houden.
Voor de bezinning op het geloof, ook
onder de Rooms - Katholieken, dat er een prikkel van uit mag gaan,
zowel voor de
Protestanten als voor de anderen.
Dat we bidden dat God de deur mag openen waardoor het Evangelie gebracht kan worden aan Rooms Katholieken en dat deze predikant met zijn gemeente daar in dienstig mag zijn, zodat ze een andere relatie krijgen met de Heer; dat God de predikant helpen mag een goede dominé te zijn, open voor Gods wil, en zuiver van leven; en dat het werk van de scoutinggroep bevestigd mag worden.
- om de eenheid binnen de I.E.E.
- om een nieuwe roeping tot zending en evangelisatie
- dat de kerk in Badajoz mag groeien, en dat haar geloof versterkt en
verdiept
mag worden.
- dat er iemand bij mag komen, al is het uit het buitenland, om hem bij
te staan
in het werk.
-om meer inzet en toewijding van de gemeenteleden.
- (en voor de predikant(en) zelf, dat spreekt)
Mogen de mensen in Nederland bidden 1) voor
de
toekomst van de scholen het Porvenir en Juan de Valdés; het valt
zwaar je te
houden aan de nieuwe wetten. 2) dat ze de kinderen in de geest van het
Evangelie
kunnen opvoeden. 3) voor de medewerkers, dat ze niet moe en mat worden.
4) voor
het nieuwe project: de vluchtelingen uit Kosovo.
Een gebed voor alle kinderen, waar ook
ter wereld, die moeten werken en geen scholing kunnen krijgen. Dat ze
in de
gelegenheid zullen zijn te leren; dat volwassenen hun
verantwoordelijkheid voor
kinderen kennen en nemen, en dat deze de gelegenheid krijgen zich te
ontwikkelen
tot evenwichtige en gelukkige mensen.
Ook wordt een gebed voor de school (Juan
de Valdés) en de leerkrachten zeer op prijs gesteld.
- Voor de plaatselijke gemeenten en hun leven in dienstbaarheid aan de gemeenschap
- De Synode, eind october, dat die dienen mag om vernieuwing in de gemeenten te brengen.
- De onderhandelingen met de Staat, om pensioenen los te krijgen voor de emeriti en weduwen die tijdens de dictatuur van Franco, en in het begin van de democratie, niet in staat waren premie te betalen.
- De betrekkingen met de overige kerken, op het gebied van oecumene, en ook binnen de FEREDE (de federatie van Protestantse kerken), opdat die groeien en zich verdiepen.
- Vrede in Baskenland, opdat dit proces voortgang mag maken.
- De ontwikkeling van de maatschappij naar een grotere betrokkenheid en solidariteit, om tot een land te komen waar meer gelijkheid heerst, waar de arme vreemdeling geaccepteerd wordt, en waar de arme niet steeds armer worden mag.
Dat de individualisatie van de
maatschappij, die ook de kerk aantast, mag omslaan in een nieuw
verlangen naar
broeder- en zusterschap. Psalm 33.
| naar boven |
Jaarlijks
wordt de diasporacollecte gehouden. Voor België gaat het geld dit
keer naar
vluchtelingenopvang in Turnhout, voor Spanje
is het project als volgt geformuleerd:
Hulp
bij studie van het Evangelie
‘Ook dit jaar vragen we Uw hulp weer voor het Seminarie van de Spaanse Evangelische kerk. Per post bestrijkt het heel Spanje met zijn cursussen ter verdieping van het geloof. Dat is al een groot succes, maar ook in Zuid – Amerika is een steeds groeiende belangstelling voor de inhoud daarvan, bij gemeenteleden en predikanten. Bij de daar heersende armoede is het echter voor aspirant–cursisten vaak niet mogelijk de cursusgelden op te brengen.
Een predikant uit Peru heeft moeten afhaken, omdat hij het geld niet bij elkaar kon krijgen. Hij is de enige niet. Om hen niet af te wijzen hebben de docenten van het Seminarie uit eigen, zeer bescheiden, middelen een fonds opgericht dat studiebeurzen ter beschikking stelt. Zij staan met heel hun leven in dienst van de naaste. Zullen we ze helpen, om in Spanje en ver daarbuiten deze dienst te vervullen?’
Mocht er bij U in de gemeente niet worden gecollecteerd, dan kunt ook U Uw gift overmaken en wel op bankrekening 45.65.52.316 t.n.v. Stichting Silo-Nederland te Tiel, onder vermelding van Diaspora-Collecte Folders voor de Diaspora-collecte kunt U voor Uw eigen gemeente altijd nog aanvragen bij ons secretariaat: Geertebolwerk 25 3511 XA Utrecht.
| naar boven |
De gegevens zijn
overgenomen uit l’Etoile du Matin nummer 293. Voor de correctheid
ervan kunnen
we niet instaan, maar U hebt in elk geval een indicatie – en in
veel gevallen
een telefoonnummer… dat moet in Spanje in principe altijd uit
negen cijfers
bestaan!
SPANJE:
ALICANTE
11:00
Iglesia Evangélica, Teniente Lorca 20.
03009 ALICANTE. (
96 / 523 34 39
ALMUÑECAR
winter 17:30 Av
Costa
del Sol 37 18690
ALMUÑECAR
zomer 18:30
BADAJOZ
11 :00 Iglesia del
Salvador, Muñoz Torrero 22
06001
BADAJOZ. (
924 / 22 22 26
BARCELONA
11:00 Iglesia de San Pablo, Aragon 51,
08015
BARCELONA. (
93/424 05 29
11:00 Iglesia Ev. de Sants, Carreras Candi
60,
08028 BARCELONA. (?93/422 42 16
11:00 Església de Betlem, Nacio 24,
08026 BARCELONA. (
93/435 17 63
11:00 Iglesia de Pueblo Nuevo, Llull 161,
08005 BARCELONA. (
93/485 48 41
11:00 Església de Barcelona Centre Tallers 26
08001 BARCELONA. (?93/318
97 98
BILBAO
11:00 Iglesia Evangélica, Juan de Garay 2
48003 BILBAO ( 94 /
421 55 000
CADIZ
11:30 Igl. del Salvador, Gen. García Escámez
3” .
11010 CADIZ
CAPDEPERA
11:00 Iglesia Evangélica, San Pedro
3,
07580 CAPDEPERA (MALLORCA). (
971/56 31 11
CARTAGENA
11:30 Iglesia de Cristo, Juan Fernandez 14
30204 CARTAGENA (MURCIA) (
968/50 56 51
EL
ESCORIAL 18 : 30 Iglesia El
Escorial, Alfonso XII n° 9,
28180 EL ESCORIAL
ES
CASTELL
11:00 Iglesia Evangélica. José Antonio 78,
07720 VILLACARLOS (MENORCA)
GRANADA
11 .30 Igl. de San Pablo. Callejon
del
Pretorio 11,
18008 GRANADA. (958
/ 12 23 06
JACA
‘s middags Iglesia
Evangélica. Bellido 9,
22700 JACA (
974 / 36 15 47
JEREZ
DE LA FRONTERA onreg. (19 u) Igl. de El SaIvador. Argüelles 11,
1401 JEREZ dlFrontera ( 956 / 34 47 48
L'HOSPITALET
11:00 Iglesia Evangélica. Oriente 28,
08904 L'HOSPITALET DE LLOBREGAT (93/333
99 05
LA
LLAGOSTA 11:00 Iglesia del
Redentor. Pintor Picasso sn
08120 LA LLAGOSTA
LOS
RUBIOS 10:00 Iglesia
Evangélica. Los Rubios 2970
Rincón
de la Victoria Los Rubios (Chilches)
(952
/ 401199
MADRID
11:00 Iglesia de Cristo. Bravo MurilIo 85,
28003 MADRID. (91
/ 55471 45
11:00 Iglesia de Jesus. Calatrava 25,
28005 MADRID (91
/ 365 38 15
Madrid
11:00 Iglesia del Salvador. Noviciado 5,
28015 MADRID (91
/ 279 30 92
11:00 Iglesia de la Resurrección.
Butrón 20,
28022 MADRID. (91
/ 313 24 64
MAHON
11:00 Iglesia Evangélica. Angel
20,
07703 MAHON (MENORCA) (
971/210766
MALAGA
12:00 Igl. Evangélica
del Redentor. Ollerias31,
29012 MALAGA. (
952 / 21 07 66
MERIDA
11 :00 Igl.
del Espíritu Santo. Suárez Somonte 62
06800 MERIDA. (924
/ 31 63 06
MIAJADAS
‘s middags Iglesia Evangélica. Veguilla 22,
10100 MIAJADAS (CACERES)
MOSTOLES
11:30 Iglesia
Evangélica.
Méjico 7,
28938 MOSTOLES (MADRID) Veranderd!
PALMA
DE MALLORCA 11:00 Iglesia
Evangélica. Murillo 8,
07013 PALMA DE MALLORCA (971
/ 73 18 10
PUERTO
REAL 11:30 Igl. Evangélica.
Véjer
s/n (Villa Mari).
11510 PUERTO REAL (CADIZ) (956
/ 83 13 31
REUS
11:00 Iglesia Evangélica. Vidal 2,
43201 REUS
RUBI
11:00 Iglesia Evangélica. Descobridor Colom 6,
08191 RUBI (BARCELONA) (93/699
03 19
SAN
FERNANDO 11 : 30 Igl. El Buen Pastor. Pérez Galdós 43,
11100
SAN FERNANDO (CADIZ) (956/882711
SANTA
COLOMA 11: 00 Iglesia Evangélica. Monturiol 32,
08923 SANTA
COLOMA DE GRAMANET
(BARCELONA). (93
/ 385 16 62
SANTANDER
11 :00 Iglesia de Cristo. Gómez Orena 11 ,
39003 SANTANDER. (942
/ 21 10 99
SEVILLA
11:00 Iglesia
de la Santisima Trinidad.
Condenegro 9, 41006 SEVILLA
TORRE
DEL MAR 12:00 Edificio Ronda esc. 5G,
29740 TORRE DEL MAR (MÁLAGA) (952/54
48 37
VALENCIA
11:00 Iglesia Evangélica. Goya 7,
46008 VALENCIA (96
/ 66 15 36
ZARAGOZA
11:00 Igl. del Espíritu Santo. Mariano
Supervía 52, 50006
ZARAGOZA (976 /
35 35 68
Portugal:
BEBEDOURO 11:30 (in de buurt van Coimbra)
ERMIDA 11:30 (in de buurt van Mira)
FIGUEIRA
DA FOZ
15:00 Rua Diez
de Agosto
MOURA 11:00 (in de buurt van Mira)
PORTOMAR 9:00 (in de buurt van Mira)
ROSSIO DO SUL DO TEJO 11:30 (bij Abrantes)
Rua do Cavaco
LISSABON
en omstreken:
11:00 Febo Moniz 17 - 19
11:00 Tomas de Anunciaçao 56
11:00 Calçaa da Ajuda 205 - 207
11:00 Algès, Rua
Ed. Augusto Pedrosa
10:00 Setubal R. Camilo Castelo-Branco
8
AÇORES
11:00 Sa Miguel, Ponta Delgada, Rua
Madre de Deus
MADEIRA Funchal
12:00 Rua do Conselheiro 47
| naar boven |
Gabipress, een electronische uitgave van de F.E.R.E.D.E. zendt wekelijks een agenda rond met actualiteiten uit de Protestantse wereld, voorzover deze door kerken en gemeenten worden gemeld. Uit die bron komen ook de meeste berichten hier. U kunt U abonneren via gabipres@arrakis.es.
3 augustus De aankondiging dat leerlingen verplicht zouden zijn ofwel godsdienstles te volgen, of als alternatief: cultuurgeschiedenis van de religies, heeft een storm van protest doen opwaaien. De Minister van Onderwijs, Mariano Rajoy, wordt verweten het onderwijs in Spanje confessioneler te maken. (En dat wil zeggen: Rooms-Katholieker.)
De
vakvereniging ziet er een poging in van de Rooms Katholieke bisschoppen
om een
vinger in de pap te houden, en een verder verlies van zieltjes te
voorkomen. De
zegsman van de F.E.R.E.D.E., Pedro Tarquis, ziet er wel enig heil in,
zolang het
onderwijs objectief en informatief de verschillende hoofdgodsdiensten
wereldwijd
vergelijkt.
De bisschoppen, geschrokken van het feit dat van de 90% Spanjaarden die
zich
Rooms Katholiek noemen, slechts 30% zegt te praktiseren, ziet de
mogelijkheid de
jongeren bewust te maken van normen en waarden. ‘En als ze er
zèlf om vragen
zou de les natuurlijk kunnen gaan over het katholicisme…’
Valencia. Twee privé-scholen, met rijksgeld gesubsidieerd, (op dezelfde manier als het Porvenir en het Juan de Valdés) stellen nieuwe docenten de eis dat ze van het mannelijk geslacht zijn, en Rooms Katholiek.
De F.E.R.E.D.E. heeft openlijk bezwaar gemaakt tegen het feit dat de pers aan de Rooms Katholieke kerk refereert als De (Spaanse) Kerk. Er zijn meer kerken – die kun je niet af doen met:: de rest.
Sinds juli wonen 40 Albanese Korsovaren in Casa de Paz, in Escorial, het huis van de Fliednerstichting daar, waar ooit Karel de V verbleef, in afwachting van de bouw van zijn paleis. Een psycholoog, een sociaal werker en een tolk moeten problemen helpen oplossen. Coördinator van de hulp is Eduardo Ruiz, secretaris van de Diaconía España. Dagelijks zijn er programma’s voor volwassenen en kinderen, waarin o.m. de Spaanse taal en cultuur worden bijgebracht.
Impact 2000 is de naam waar onder de Raad van Kerken van Madrid tal van activiteiten van de Protestantse kerken in Madrid wil scharen. Men wil o.m. kerkelijke activiteiten aanplakken aan openbare kiosken. Want onbekend maakt onbemind. In november wil men alle gelovige (Protestante)n uitnodigen voor een bijeenkomst in het nieuwe Centrum Betel (of in de bioscoop Remar, afhankelijk van werkzaamheden).
De in Spanje bekende zanger Peret heeft in een interview nogal ongenuanceerd uitgehaald naar de Protestantse zigeunergemeente (kerk) waar hij lid van geweest is. Zakkenklopperij en armen afpersen luidden zijn beschuldigingen. In het artikel wordt heel het Spaanse Protestantisme op een hoop geveegd als secten, waar je makkelijk in verstrikt raakt, maar moeilijk uit komt. Juist dergelijke uitspraken zijn funest voor een positieve beeldvorming van de klassieke Spaanse kerken. Er is hem om rectificatie gevraagd.
Tijdens de manifestatie Dichtkunst, gister en vandaag, verzorgd door de UDME en het CEM (Protestantse Raad van Madrid) 12 nov. zijn er voordrachten en voorgedragen poëzie, een eerbetoon aan twee dichters van deze tijd: Ramón Taybo (vroeger bisschop van de IERE, en Rodolfo Loyola , die beiden verscheidene boeken op hun naam hebben, en de eerste ‘Gospel’ - poëzie – wedstrijd plaats. Meer informatie: cultucem@arrakis.es
De 102de verjaardag van het Porvenir wordt gevierd op 28 october met een voordracht met muziekfragmenten geheten: Met mond en hart, door musicologe Sandra Myers, over Frederico Fliedner en het Spaanse kerklied in de XIX eeuw.
De
kerken van Málaga en het ‘project
Jezus’.
De protestanten van de regio Málaga willen onder het motto: Jezus, de Man die je dàcht te kennen vanaf 5 november zo’n 25000 woningen bereiken met de film Jezus, het Lukasevangelie, cursussen en folders. Bijna alle gemeenten doen mee.
Pedro Tarquis, woordvoerder van de F.E.R.E.D.E., heeft de Spaanse Rooms Katholieke bisschoppen opgeroepen de woorden van de paus ter harte te nemen. Deze heeft een boetedag uitgevaardigd in verband met historische fouten van de kerk, en heeft aanvaard dat er een verzoeningsproces met de Protestanten op gang komt. In Spanje is veel goed te maken aan de Protestanten.
MADRID 9-12 sept 1999 In het kader van de XIX bijeenkomst van de theologenvereniging Johannes XXIII. bogen zich 80 personen over het thema: Het Christendom op weg naar de XXIste eeuw. Er werd onder andere gesproken over zelfcritiek van de protestanten. Met name het ontbreken van groei en van wezenlijke eenheid vormen een psychologische en een logistieke hinderpaal om als protestanten samen effectief naar buiten te treden. Echter, de voortdurende reflectie van de protestanten op de bijbelse boodschap geeft hoop voor de komende tijden.
Madrid 7-9-1999. De 5000 Joden in Madrid hebben toestemming gekregen een nieuwe synagoge te bouwen, dan wel een daartoe geschikt gebouw om te bouwen tot dit doel.
Valencia, zondag 12-9-1999 werd er in het Parque de Benicalap in Valencia de vijfde gemeenschappelijke dienst gevierd van de Protestantse gemeenten / kerken in deze stad. 500 gelovigen van haast alle denominaties waren aanwezig in de ochtenddienst, waarna ’s middags allerlei voorstellingen waren van muziek, dans e.d. rond het thema Evangelie: Redding voor allen.
De donderdag
erop werd
door vertegenwoordigers van 11 plaatselijke kerken de Protestantse Raad
van de
gemeente Valencia opgericht.
Kerkbelasting: Sinds 1998 kan de Spaanse belastingbetaler 0,52% van zijn of haar belasting toewijzen aan de Rooms Katholieke kerk of aan een goed doel dat niet door de Staat wordt beheerd. Jaar op jaar nam het aantal mensen toe die voor het laatste kozen. In 1997 vulden opeens 12% meer mensen het vakje van de Rooms Katholieke kerk in. De bisschoppen houden het er op dat een diaconale bewustwordings-campagne onder hun gelovigen gewerkt heeft.
De Spaanse Socialistische Arbeiderspartij PSOE heeft half september een motie ingediend bij het parlement om de grondslag voor de 0,52% belasting, die gaat naar religieuze en andere doelen, aan te passen. Een betere verdeling zou mede resultaat moeten zijn. Of er veel zal veranderen is nog de vraag.
De regering matst de katholieke bisschoppen met de belasting
Madrid 20-9-1999 De regering heeft de katholieke kerk voor de komende jaren een inkomen gegarandeerd van bijna 21 miljard Pts, bovenop de ruim 15 miljard die uit de belasting komt. Daarmee is het voorlopig karakter van deze maatregel wezenlijk veranderd. De grondslag van 0.52% is gelijk gebleven, maar er is wel iets meer keuzevrijheid voor de Spanjaard: op verzoek van de bisschoppen zijn er nu enkele keuzevakjes bij gekomen op het belastingbiljet: men kan het geld schenken aan a) de katholieke kerk b) andere, sociale, doelen c) aan beiden d) aan geen van allen, dan gaat het gewoon naar de algemene middelen. Overigens valt de Rooms Katholieke Caritas ook onder b) … In 1997 ging er zo 15 miljard naar de Rooms Katholieke kerk en ruim 18 miljard naar de andere sociale doelen. Zoals te verwachten zijn de percentages in de verschillende delen van Spanje zeer uiteenlopend. De andere religieuze minderheden, die accoorden hebben gesloten met de Staat (Protestanten, Joden en Moslems) vroegen al meer dan een jaar geleden, tegelijk, maar onafhankelijk van elkaar, om een ‘economisch verdrag’ zonder enig resultaat. Dat heet in politieke termen daar een administratieve stilte.
MADRID 23-9-1999 De socialiste Matilde Fernández vindt dat de regering de financiële bijdragen aan de Rooms Katholieke kerk de komende jaren langzaam moet afbouwen, om zodoende een eind te maken aan een situatie van bevoordeling. De socialisten beschouwen de bevoordeling van de katholieken boven andere kerken als ongrondwettig.
De FEREDE veroordeelt de discriminatie van Protestanten op het gebied van economische staatshulp. Madrid 23-9-1999 De verandering waarover de staatssecretaris van binnenlandse zaken en de bisschoppenconferentie in Spanje onderhandelen, heeft een scherpe reactie van de F.E.R.E.D.E. tot gevolg gehad. Die heeft de pers in ruime mate gehaald. De F.E.R.E.D.E. hekelt het feit dat de scheiding tussen Kerk en Staat in feite een farce is op die manier. Wel is economische hulp van belang voor allerlei sociale activiteiten. De Protestanten, verenigd in de F.E.R.E.D.E., hebben daar ook om gevraagd, maar (nog) niets gekregen. Zij moeten zichzelf maar bedruipen. Er is dus onrust over de ongelijke behandeling die een pluriconfessionele Staat in de weg staat.
De FEREDE vraagt de regering formeel om een voorlopige toewijzing ten laste van de belastingen van het jaar 2000. Madrid 26-9-1999 Donderdagmorgen 24-09-99 heeft de secretaris van de F.E.R.E.D.E, Mariano Blázquez, een verzoek ingediend, om voorbereidingen te treffen tot het toewijzen van financiële steun uit de belasting van het volgend jaar. Dat moet een voorlopig besluit zijn, want ooit moet er een definitieve regeling komen tussen de Staat en de F.E.R.E.D.E., maar daar wil de F.E.R.E.D.E. niet langer op wachten. Dat geld zou nooit bestemd zijn voor het onderhoud van kerken en gemeenten, maar wel voor het sociale werk van de kerken.
FEREDE: hulp van de Catalaanse
minderheidspartij Barcelona
27-9-1999 Carlos
Campuzano, kamerlid van het Parlement voor de Catalaanse
Minderheidspartij,
ontving Mariano Blázquez als secretaris van de FEREDE, en
Guillem Correa,
secretaris van de Evangelische Raad van Catalonië, die bemiddeld
had bij deze
ontmoeting.
Ze spraken over de mogelijkheid de kamer een motie voor te leggen,
waardoor de
protestantse predikanten, die binnen de toenmalige wetgeving niet in de
gelegenheid waren geweest premie te betalen, toch beschouwd zouden
worden als
hebbende aan die verplichting voldaan.
Campuzano betoonde zich bereid zijn uiterste best te doen binnenkort
een
voorstel in die richting te doen. Dat is van groot belang, omdat de
lasten voor
deze mensen zwaar drukken op de kerken.
In mei 1999 werd voor het eerst in Spanje een reglementering van
kracht, die de
Protestantse predikanten het als zodanig mogelijk maakt premie te
betalen voor
de Sociale Zekerheid – en daar dan ook de vruchten van te
plukken. Maar de
regeling past helemaal niet bij de situatie van deze predikanten, en
het is niet
alleen een kwestie van recht, maar ook van gerechtigheid, wanneer deze
toestand
wordt recht getrokken.
Uit het officiële orgaan van de Comisión Permanente komt het volgende:
Andalusië 24 mei vond de installatie Ds. Delson Goulart Lessa plaats in de kerk
van Puerto Real. Hij is lid van de Methodistenkerk van Brazilië, waar hij een ruime staat van dienst heeft, en werkt daarom als fraternal worker. Hij is lid van de Classis Andalusië, en dient in Puerto Real.
Catalonië De gemeente van Santa Coloma de Gramanet heeft tot nu toe gekerkt in de benedenverdieping van het bejaardenhuis Bet-San, involge het oorspronkelijk idee kerk en bejaardenhuis in het zelfde gebouw te lokaliseren. In de loop der jaren bleek dat grote problemen op te leveren, aangezien het bejaardenhuis meer ruimte nodig had. Jaren geleden heeft men grond kunnen kopen in de wijk, vorig jaar begon de bouw van een nieuwe kerk die nu klaar is. Het is een ruim en goed doordacht gebouw. Benedenverdieping, waar de gemeente bij elkaar komt, met ruimte voor 200 mensen, en nog 2 verdiepingen waar de zondagsschool bij elkaar komt, en jongeren, de aula, kerkkantoor etc. Ook is er een vrij groot dakterras waar de kinderen kunnen spelen. 13 juni was ‘s middags, de inwijding, er waren deelnemers van alle gemeenten. Ook waren de predikanten van de I.E.E. aanwezig. Daarna werden alle aanwezigen onthaald in de aula.
Extremadura Het Vluchtelingencentrum en kerkcomplex van de I.E.E. in Mérida is 31 mei ingewijd. Ds. Jose Burguillo is verantwoordelijk als directeur en predikant.
Levante De
classis kwam 29 mei in Alicante bijeen, onder voorzitterschap van Ds.
David
Manzanas en met afvaardigen uit alle gemeenten van de Classis. De
financiële
situatie, is niet rooskleurig, door moeilijk aan te zuiveren schulden.
David
zelf presenteerde een project voor een opvanghuis voor reclassering van
gevangenen. Enrique
Capó vertegenwoordigde de Comisión Permanente.
Mallorca Op 6 juni werd in Capdepera ds. Juan Varela (niet te verwarren met de boekhouder van de I.E.E., in Madrid met de zelfde naam!) geordineerd, die als kandidaat tot de Heilige Dienst al enige tijd belast was met pastoraat en leiding van de gemeente. Ds. Panete presideerde als voorzitter van de Classis de dienst, en de inzegening en de preek nam ds. Enrique Capó waar als voorzitter van de beroepingscommissie. Ook namen deel: Francisco Guerra, predikant van Palma de Mallorca, en ds Carmen Sánchez van de kerk te Santa Coloma.
Education
Permanente
Van 19 tot 22 april werd in Cartagena de
Pastoral
gehouden, de gelegenheid waar de predikanten elkaar ontmoeten,
er was een goede opkomst, al viel de afwezigheid van sommige
predikanten
wel op.
De directeur van het S.E.U.T. dirigeerde het geheel, dat de vorm had
van een
minicursus theologische vorming. Het ging over modellen
van kerkzijn. Naast docenten van het S.E.U.T. deden ook met
veel succes 2 docenten aan het Baptisten-seminarie in Madrid mee..
Kerkgeschiedenis. De verantwoordelijken van dit Departement hebben een goed stuk werk verzet aan de geschiedenis van de kerk, die ze op de WEB pagina van het internet zullen zetten. Kom kijken! Er is voor het historisch archief een begin gemaakt met het voorbereidend werk in een deel van de benedenverdieping van Noviciado, dat er geschikt voor wordt gemaakt.
Sociale
zekerheid van
de predikanten.
De
toepassing van het Decreet dat 1 mei van kracht werd, heeft een
behoorlijke
vermindering opgeleverd van de premies die de kerk betaalt voor sociale
zekerheid voor de kerk, het verschil is per maand 451.008 Pts. Daarom
is
afgesproken, zolang de regeling bestaat, te zoeken naar privé
alternatieven
(pensioenfondsen etc) om dat bedrag in de investeren.
Onafhankelijk daarvan blijft men bezig om pogingen te doen –
samen met het CEC
- het huidige Decreet te veranderen samen met de politieke partij
Convergencia y
Unió in de hoop dat die onze doelstelling overneemt t.a.v. de
aanpassing van
het Decreet en ook in verband met de publicatie van een regelgeving die
de jaren
waarin de predikanten niet konden bijdragen aan de Sociale Zekerheid
doordat ze
niet waren ingeschreven, erkent als jaren waarin premies betaald zijn,
en
daarmee hen het recht toekent op overeenkomende oudedagspensioenen of
invaliditeitsuitkeringen, wat het geval ook maar mag zijn. Bovendien
wil de
Comisión Permanente informeren dat verschillende predikanten het
Decreet aanvechten voor de beroepscommissie van de Hoge Raad. Ze
verzoeken om nietigverklaring op grond van discriminatie vergeleken met
de
andere kleine zelfstandigen en ze willen de zelfde rechten als zij.
United Methodist Church (USA) Ooit heeft de I.E.E. een overeenkomst met deze kerk gesloten, waardoor onder-ling de predikanten werden erkend, en een basis ontstond voor toenadering en samenwerking. Marcos Abott werkt hier al en ook behoren de groepen vrijwil-ligers er toe die hier en daar al verschillende gemeenten hebben bezocht om de gebouwen op te knappen, en dergelijke. De samenwerking gaat zo ver dat van 8 – 14 sept. bisschop William B.Oden van die kerk mèt echtgenote op bezoek was in Barcelona en Madrid en ook door Andalusië reisde.
Oecumenisch Centrum Los Rubios Pilar Agraz, verantwoordelijk voor het Centrum, nodigt u uit uw zomervacantie in het verrukkelijke centrum door te brengen. U zult niet teleurgesteld zijn! Het Centrum biedt onderdak aan groepen en individuele personen die rust en ontmoeting willen, in een rustige omgeving, direct aan de Costa del Sol en op 20 minuten van Málaga. Ieder morgen is er een wijding, er is voortreffelijk, echt Spaans eten uit eigen keuken; organisatie van excursies per bus en minibus naar Sevilla, Córdoba, Granada, Gibraltar, Ruta de la Pasa; een tennis court (‘s middags) op 5 minuten afstand; een strand op 200 meter, en een ruime tuin. En de prijs valt mee! Voor meer informatie: tel / Fax: 09-34-952.40.11.99 e-mail: celosru@teleline.es
Synode 1999: Viering en inzet. Onder dit motto wordt in Barcelona van 29 oct tot 1 november van dit jaar de 48ste algemene synode van de I.E.E. gehouden. Vertegenwoordigers van het bestuur van Het Evangelie in Spanje hopen daar aanwezig te zijn. De synode is open voor alle gemeenteleden, en afgevaardigden van de gemeenten. Men zal er onder andere 2 richtlijnen voor de toekomst bespreken: de een gaat over de predikantsplaatsen en –benoemingen, waar de gemeenten (iets) meer zeggenschap in zullen krijgen, de ander reglementeert de financiën van de Classes. En natuurlijk krijgt ook het nieuwe millennium, dat in 2001 begint, alle aandacht.
Torre del Mar. (Niet ver van Málaga) Mark Henderson, van de Presbyterial Church of Scotland komt gedurende een jaar de Engelssprekende gemeente aldaar dienen. Hij volgt Daniel Reyes op, die in april van dit jaar als jongste predikant van de I.E.E. werd ingezegend.
Barcelona
Centrum. Dezelfde Daniel
Reyes werd 5-9-99 ingehaald in de gemeente van Enrique
Capó – die
hij volgend jaar daar als predikant zal opvolgen. Hij
woont Calle Pujades 12 ático 2a in Barcelona.
Barcelona Aragon. Ds. Abraham García heeft er nog een gemeente bij, die
hij, met hulp van Narcíso de Batlle, naast zijn eigen gemeente aan de Calle
Aragon, zal verzorgen. De gemeente ‘Del Vendrell’ werd gesticht door Pedro Gandía, die kort geleden overleed.
Op de Duitse Kirchentag is een folder die de Comisión Permanente heeft uitgegeven in het Duits in ruime mate verspreid. De tekst ervan is ontleend aan die van de homepage van de I.E.E., http://www.iee-es.org/ waar U ook allerhande informatie kunt vinden over adressen, comités en dergelijke. De moeite waard om af en toe een kijkje te nemen!
De folder zal ook worden vertaald in het Frans en Engels.
ZUID-Amerika:
BRAZILIË : Dialoog tussen psychiatrie en theologie. Psychiater Raúl Fernando Iserhard stelt in zijn proefschrift, dat met groot enthousiasme is ontvangen, voor dat psychiatrie en theologie de handen ineen slaan om de drie diepe bronnen van angst die de mensheid kent (spijt, zonde en dood) het hoofd te bieden. Vanuit een gemeenschappelijke basis kunnen beide richtingen een systematische dialoog aangaan en vandaaruit verder bouwen.
BUENOS AIRES De imposante concentratie van Protestanten – meer dan 150.000 personen verzamelden zich 11 sept voor de Obelisk, in het hartje van de hoofdstad - heeft veel aandacht gekregen van de pers. Niet alleen om de grote mensenmassa, maar ook omdat het stadsbestuur op de ochtend van de bijeenkomst dreigde de goedkeuring er voor in te trekken. De organisatoren, de Protestantse Raad, veroordeelden deze discriminatie van Protestanten, en gaven aan zonder meer door te gaan. Daarop krégen ze toestemming. De TV zond een en ander op twee kanalen uit, en de gedrukte media hadden ook veel belangstelling.
PERU : Een 20-tal Protestantse journalisten hebben een vereniging opgericht om er toe bij te dragen de christelijke ethiek te incorporeren in de Peruaanse krantenwereld.
Zo willen ze in hun beroep de christelijke ethiek uitdragen, deelnemen aan het debat over nationale problemen, samenwerking tussen de protestantse kranten bevorderen, ervaringen uitwisselen, en het de Protestantse leiders makkelijker maken toegang te krijgen tot de ‘massieve media’.
| naar boven |
IRIS DE LA NOCHE REGENBOOG DER NACHT
Antonio Machado
*
Hacia
Madrid, una noche,
Richting Madrid rijdt op een nacht
va
el tren por el Guadarrama. een
trein door de Guadarrama.
En
el cielo, el arco iris
Aan de hemel de regenboog
que
hacen la luna y el agua. getekend
door water en maanlicht.
¡Oh
luna de abril, serena,
O vredige maan van april
que
empuja las nubes blancas! die
witte wolken voortdrijft!!!
La
madre lleva a su niño y, todavía, De
moeder draagt haar kind en
ve
el campo verde que pasa, nog ziet hij het groene veld
verglijden,
y
arbolillos soleados,
zonovergoten groepjes bomen
y
mariposas doradas.
en gouden vlinders in zijn dromen…
La
madre, ceño sombrío
De moeder, het voorhoofd gefronst
entre
un ayer y un mañana, tussen
een gister en morgen
ve
unas ascuas mortecinas ziet
kolen vrijwel zonder vuur
y
una hornilla con arañas.
en spinnewebben in de oven.
Hay
un trágico viajero,
Er is een reiziger wiens tragisch lot
que
debe ver cosas raras,
is dat hij wond’re dingen ziet...
y
habla solo, y cuando mira, die
in zichzelf spreekt, en wiens blik
nos
borra con la mirada.
ons al weer wégvaagt bij het zien.
Yo
pienso en campos de nieve Ík
denk aan velden vol sneeuw
y
en pinos de otras montañas. en
aan dennen in àndere bergen.
Y
tú, Señor, por quien todos En
U, Heer, door Wien wij allen
vemos
y que ves las almas, zien,
en die de zielen ziet,
dinos
si todos, un día,
zeg ons of wij allen ooit
hemos
de verte la cara.
U onder ogen moeten komen...
* Vert. G.A. V.
| naar boven |