Enkele aantekeningen over Stichting Silo-Nederland.
Het eerste begin:
Eind 19e eeuw wordt ds. Nicolaas de Jonge predikant te Brussel. Geboren te Goes in 1845 wordt hij in 1874 in Brussel predikant en hij zal dat blijven tot 1886. In dat jaar ziet hij af van het predikantswerk om zich geheel te wijden aan zijn missionaire arbeid.
Hij heeft dan inmiddels een Opleidingsschool voor evangelisten opgericht.
Op de school worden evangelisten opgeleid voor Vlaanderen, want ds. de Jonge heeft als stelregel: Vlaanderen te laten evangeliseren door Vlamingen.
De beroemdste leerling van die school is Vincent van Gogh, die vol vurig enthousiasme in Petit- Wasmes in de Borinage evangeliseerde maar steeds minder toehoorders kreeg. Vincent heeft overigens de school niet afgemaakt!
Ds. de Jonge wist veel Hollanders te interesseren voor zijn werk, dat hij onderbracht in de Stichting Stads en Landsevangelisatie Silo.(1880) Rond de Nationale tentoonstelling te Brussel kreeg hij veel aandacht voor dit zendingswerk.
Ettelijke Vlamingen werden bekeerd. Zij deden graag de Hollanders na in hun gewoontes. Zij gingen theedrinken en kregen zo de naam " theepot protestanten".
Ds. de Jonge overleed in 1898 te Utrecht en zijn werk werd voortgezet door o.a.ds. Jozef Chrispeels
Van zendingspost naar gemeente….
De arbeid van ds. N.de Jonge had resultaat. Er werden zendingsposten gesticht. Zeven daarvan waren blijvend: Laken,Anderlecht Ronse, Menen, Aalst Dendermonde en Geraardsbergen. Deze zendingsposten werden in de jaren 1963-1970 één voor één door de synode opgenomen in de Protestantse kerk en door de staat als gemeente erkend. Staatserkenning bracht een financiële steun met zich mee.
Tot die tijd stonden ze onder gezag van het Silobestuur en werden ze gevisiteerd door de bestuursleden. Ik herinner mij bezoeken van Prof.dr. A.Bronkhorst en eveneens van Mevr. dr..W.Timmermans.in 1961/62 .
Het Silobestuur vergaderde in Brussel om het wel en wee van het zendingswerk te bespreken en de benodigde gelden bij elkaar te zoeken.
Het noemen van de naam van Wil Timmermans herinnert ons aan een verbinding met het evangelisatiewerk van de stadszending te Utrecht. Hoewel losgemaakt van de stadszending bleef men nog jarenlang spreken van "Silo-Utrecht"en Silo-Brussel"
Voortgang van "SILO".
In 1959 werd de Stads - en Landsevangelisatie omgezet in een stichting: Stichting Silo-Nederland.
Net als allerlei andere zendingsgenootschappen ging Silo-Nederland over naar een partnercontact van kerk tot kerk, van gemeente tot gemeente. Zoveel mogelijk werd de indruk van bevoogding weggenomen.
Om gemeente contact te stimuleren werd door de Stichting Silo een adoptieplan (liever contactplan) ontwikkeld waarin een contacten werden gestimuleerd tussen een gemeente te België en een gemeente in Nederland. Bijvoorbeeld De Bilt - Dendermonde en vele anderen. De contacten waren uitdrukkelijk niet alleen bedoeld voor financiële steun maar ook voor geestelijke verrijking en verdieping aan beide kanten.
Vanaf 1980
De gedachte dat de Belgische gemeenten ondersteuning nodig zouden hebben, verdwijnt. De Stichting Silo-Nederland probeert zich kerkelijk te integreren. Maar de actie om Stichting Silo-Nederland een stichting te maken binnen de Nederlandse Hervormde Kerk loopt stuk.
Een apart resultaat is de erkenning van de Verenigde Protestantse kerk te België als een kerk verbonden met de Nederlands Hervormde kerk door banden van geschiedenis en belijdenis. De VPKB werd opgenomen een daarvoor bestemd Kerkorde artikel
De contacten tussen de Kerken in Nederland en België verlopen via de Raad voor verband met andere kerken middels de zo geheten België commissie. De Gereformeerde kerk participeert hierin op verzoek van België.
Silo-Nederland ziet zich al jarenlang als een slapende stichting die de geërfde gelden nog beheert. Het bestuur komt eens in de één of twee jaar bijeen om de jaarrekening goed te keuren.
Deze diaspora collecte wordt gehouden vanaf ongeveer 1963 samen met Het evangelie in Spanje en de Gustaaf Adolfvereniging. De drie verenigingen hadden toen een bureau in Utrecht met een part-time secretaris (ds. H.B.Meyboom).
In de België commissie worden de gesprekken gevoerd van kerk tot kerk. In deze commissie wordt ook het doel van de jaarlijkse Diasporacollekte bepaald .
En nu verder….?
Hoe het België contact verder zal gaan in de nieuw ontstane Protestantse kerk in Nederland is nog niet duidelijk.
Dat de kleine financiële steun die door de Stichting Silo wordt toegekend uitermate welkom is blijkt wel uit de soms enthousiaste verwondering die wordt geuit:" Die paar duizend euro waren nu net uit de hemel gezonden".
We zullen hopen dat deze steun nog enkele jaren zal kunnen worden verleend.
Juli 2004
Marianne van den Berg-Warners
Stichting-SILO
Secr. De Boomgaard 12 6582 CL Heumen