De economische crisis in Spanje als crisis van een sociaal model
Persbericht van de Spaanse Evangelische Kerk 30-5-2012.

In de ernstige situatie die ons land doormaakt wil de Spaanse Evangelische Kerk (IEE) haar solidariteit betuigen met die personen die heel direct en intens lijden onder de effecten van de economische en financiële crisis. 
Een crisis die ten diepste gezien moet worden als een crisis van een sociaal model.

Tegelijk willen wij de politieke beslissingen aan de kaak stellen, waarvan er een aantal genomen zijn door de vorige regering, beslissingen die uitgaan van kritiekloze gehoorzaamheid aan een Europese politiek die is gebaseerd op criteria van een conservatieve economie. Een sociaal Europa wordt er ernstig door bedreigd.

Tevens verklaren wij niet akkoord te zijn met de wijze waarop de verschillende regeringen optreden met betrekking tot economische bezuinigingen en hervormingen, door de dialoog met de sociale partners te weigeren, de dictaten van de markten te volgen en door de fundamenten van het algemene welzijn te ondergraven. 
Met name wat betreft: 1. de stabiliteit van de arbeidsmarkt; 2. voor iedereen toegankelijke sociale voorzieningen; 3. de garantie op een waardig leven.

De uit de hand gelopen werkeloosheid, in het bijzonder onder de jongeren en de dramatische situatie waarin de gezinnen verkeren doordat geen van de gezinsleden recht kan doen gelden op een baan, plaatst de burgers van ons land voor een weinig hoopvol scenario. Evenzo constateren wij dat de politieke maatregelen die door de regering worden genomen via hervormingen op het terrein van de arbeid, kennelijk niet in staat zijn om werk te creëren, maar bijdragen aan de instabiliteit.

We zien in de algemene sociale voorzieningen een reeks van bezuinigingen die de kwaliteit van het onderwijs en de gezondheidszorg dramatisch aantasten. Daarbij komt dat velen op een dood spoor geraken doordat hun niet de nodige hulp wordt geboden en velen geen acceptabele woning kunnen vinden. Dit alles schaadt zichtbaar de kwaliteit van het menselijke leven. Wij maken met name melding van de benarde situatie van veel immigranten in hun onzekere bestaan. Vaak zijn zij uitgesloten van medische voorzieningen; hun gezinnen verliezen hun huisvesting omdat zij de kosten niet kunnen opbrengen. Daardoor hebben zij geen andere keuze dan schulden aan te gaan, die zij hun leven lang met zich zullen meeslepen. 

De cijfers spreken voor zichzelf: een werkeloosheidscijfer van 24,5%; onder jongeren onder de 25 jaar loopt dat zelfs op tot 52,5%. Het aantal gezinnen waar geen van de gezinsleden werk heeft is 1.728.400. Gedurende het jaar 2011 bereikte het aantal woninguitzettingen het onmogelijke aantal van 58.241 gevallen. En het laatste verslag van Unicef Spanje confronteert ons met het feit dat, voor het eerst in ons land, de armoede het gezicht heeft gekregen van een kind. Achter de gegevens, cijfers en percentages gaan mensen 'van vlees en bloed' schuil, aan wie geen waardig leven is gegarandeerd. 

Intussen beijvert de regering zich om het land een politiek van strenge bezuinigingen op te leggen die zonder aanzien des persoons worden toegepast. Het enige wat die maatregelen bereiken is nog meer onbehagen en onzekerheid onder de bevolking. Die gestrengheid vindt men anderzijds niet terug in bijv. de investering van vele miljoenen euro's die de Spaanse banken zouden moeten redden, zonder enige transparantie in het zoeken naar hen die verantwoordelijk zijn. Daarbij komen de salarissen en de excessief dure woningen van hen de ellende veroorzaakten. Opmerkelijk is ook het ontbreken van dergelijke strenge bezuinigingen op de kosten met betrekking tot bijv. het militaire apparaat.

Wij herhalen dat wij te maken hebben met een crisis die veroorzaakt wordt door het model van het neoliberalisme. Dat heeft geleid tot een rauw kapitalisme waaraan niemand meer een halt weet toe te roepen. Het systeem waarbij men afziet van de regulering van de markten en waaraan iedere ethiek ontbreekt, veroorzaakt enorme verarming onder de grote lagen van de bevolking.

Eeuwen geleden leerde Jezus -de enige aan wie wij ons oriënteren- ons dat niemand twee heren kan dienen: 'Hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon. (Mat. 6: 24). Vandaag willen wij het onderwijs van de profeet uit Galilea volgen door te stellen: 'Men kan niet twee heren dienen, men kan niet zijn naaste (beeld van God in deze wereld) dienen én de markten'. Wij vrezen dat in onze dagen de regering van Spanje zijn trouw betuigt ten opzichte van de markten en de grote corporaties zonder enig gevoel van verlichting aan de burgers die zij zegt te willen dienen.

Om die reden ziet de Spaanse Evangelische Kerk zich, als onderdeel van haar missie, geroepen om te werken aan een verandering van de maatschappij -zonder daarbij haar christelijke identiteit te verliezen- , samen met andere sociale bewegingen die strijden en leven om die zo verlangde andere wereld mogelijk te maken, in een model dat een alternatief biedt voor het huidige systeem. Wij mogen niet langer marionetten zijn in de onzichtbare handen van de markten (ten dienste van) de belangen van hen die de basisbehoeften en urgenties van onze burgers negeren. 

Als Protestantse kerken van Spanje volstaan wij niet met het doen van voorstellen, wij willen bovenal door de opties die wij als kerken hebben, laten zien dat op een andere manier leven in huidige 'global village' (de wereld als een dorp) mogelijk is. 
Ja, als kerken zijn wij geroepen om zelf een 'alternatief dorp' te zijn.

Naarmate wij het project van Jezus van Nazareth uitvoeren, zullen de kerken veranderen in bewerkers van sociale verandering en niet in instituten die berusten in de valse bewering dat 'jullie de armen altijd in jullie midden zullen hebben'. Wij protesteren niet alleen; wij willen ook handelen op een manier die zichtbaar wordt voor iedereen om ons heen.

Wij vragen van de regering, het parlement en de senaat van Spanje dat zij met urgentie die maatregelen nemen die noodzakelijk zijn opdat de economische crisis niet langer op directe wijze degenen treft die deze crisis niet hebben veroorzaakt. Ook vragen wij van hen dat zij alternatieve maatregelen zullen bestuderen die al het mogelijke doen om te vermijden dat er nog meer lijden en wanhoop wordt gestapeld op het hoofd van het volk dat zij zeggen te vertegenwoordigen.

Comisión Permanente van de Spaanse Evangelische Kerk (IEE)
Madrid, 30 mei 2012